Versnellingsatelier: cases Moerdijk en Simonshaven

In deze sessie gaan sprekers in op de uitdagingen en kansen van het versnellen van nieuwe energie-infrastructuur aan de hand van praktijkvoorbeelden in Moerdijk, Simonshaven, Europoort en Amaliahaven. De sprekers vertellen waarom vertragingen optreden en hoe deze verholpen kunnen worden.

Elektriciteitsnet Moerdijk versneld verzwaren

Willem Manders van onderzoeksorganisatie TNO bespreekt de casus Moerdijk. Het doel van dit project is om het elektriciteitsnet versneld te verzwaren. Dan kunnen bedrijven als Shell op tijd verduurzamen. Daarvoor moet de realisatie van midden- en hoogspanningsstations in 2028 plaatsvinden en niet, zoals gepland, in 2031. Shell heeft de verzwaring zelfs al in 2026 nodig. Het snel verzwaren van het elektriciteitsnet is een complexe opgave, omdat er veel partijen bij betrokkenen zijn: het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK), provincie Noord-Brabant, gemeente Moerdijk, Havenbedrijf Moerdijk, Shell, TenneT en Enexis. Zij brengen de versnellingsopties in kaart. Het gaat om het bepalen van het bevoegd gezag en de locatie, het maken van een integrale gebiedsvisie en een overzicht van benodigde vergunningen, en het organiseren van een participatieproces.

Versnellingsatelier in drie stappen

Fred Akerboom van Deltalinqs en NPVI-Programmabureau Rotterdam-Moerdijk (PROMO) licht de casus Simonshaven toe. Het versnellingsatelier bestaat daar uit drie stappen: de procesbeschrijving, de inventarisatie van risico’s en kansen door middel van een TECOP-indeling (Technisch, Environmental, Commercieel, Organisatie en Politiek), en integratie. Bij die laatste stap zijn de risico’s en kansen samengevoegd in een decision based roadmap ofwel een kritiek pad analyse.

Keuzes voor locaties brengen uitdagingen en kansen

Vervolgens geeft Akerboom een inkijkje in twee locaties die voor- of nadelen hebben. Het eerste is de bouw van 380 kV-station Europoort waar ook vier trafo’s bij gerealiseerd worden. Deze worden gebouwd om een loadpocket te realiseren. De locatie is al bepaald, maar kent verschillende risico’s. Zo moeten aanliggende bedrijven betrokken worden en is vaak onbekend hoe het staat met de assets in de grond en de grondkwaliteit. Daarnaast kan de levertijd van trafo’s oplopen tot zeven jaar.

De casus van de Amaliahaven laat in plaats van uitdagingen vooral ook kansen zien. Mogelijkheden om het versnellingspotentieel verhogen: afstemming tussen de gemeente Rotterdam en TenneT over de bestemmingswijzigingen en vergunningen verloopt goed evenals het stakeholdermanagement voor de omliggende bedrijven. De locatie aan het water heeft als voordeel dat het beter mogelijk is om bouwmateriaal aan te voeren.

Afbeeldingen

Toegevoegde bestanden

Cookie-instellingen